 |
| Verlidaine |
Ciesz się życiem jak tylko możesz. Aż do samego końca...
Imię: Jej prawdziwe imię brzmi Sophia, lecz wilkom przedstawia się jako Fiona. Uważa, że Fiona bardziej do niej pasuje.
Pseudonim: Wilki znające jej prawdziwe imię (a to nieliczne grono) mówili na nią Sophii. Teraz, gdy przedstawia się jako Fiona nie posiada ksywek, lecz jest na nie otwarta.
Wiek: 6 lat
Płeć: Na waderę wygląda i waderą jest.
Charakter: Fiona jest bardzo przyjacielską waderą, chociaż z początku może wydawać się nieśmiała i skryta. Ale pozory mylą, nieprawdaż? Uwielbia się śmiać, rozmawiać z innymi o najróżniejszych tematach. Potrafi używać takich słów, że nawet rozmowa o zeszłorocznym śniegu może stać się interesująca. Przepełniona pozytywną energią Fiona potrafi przekazywać ją innym! W jej towarzystwie nie będziesz się nudził, to jest pewne. Wadera albo wciągnie cię w porywającą rozmowę, albo pokaże ci coś niesamowitego. Może być to rzecz zwykła, ale ona opowie o tym tak, jakby to było najciekawsze pod słońcem. Ma pod łapą jeszcze jedną opcję, której jest zupełnie nieświadoma. Mianowicie wciąganie w kłopoty. Tak, Fiona ma tendencje w pakowanie się w tarapaty. Za przyjaciółmi potrafiłaby pójść na koniec świata. Dla bliskich jej osób jest niezwykle kochana. W jej serduszku jest dużo miłości, a ona chętnie rozdaje ją innym. Niestety, niektórzy to najzwyczajniej wykorzystują. To ją rani, ale nie przestaje być tym, kim jest. Ona po prostu się nie zmieni. Zawsze pozostanie tą przyjazną, kochaną, ufną i rozgadaną waderą.
Wygląd: Fiona wyglądem przypomina młodą sarnę. Jej sylwetka ogólnie jest szczupła i wysportowana co pozwala jej uzyskać niesamowite prędkości. Ma rudo-brązową puszystą i przyjemną w dotyku sierść. Na brzuchu, szyi, pod ogonem, pod pyskiem i na łapach rudo-brązowy zmienia się w niekiedy brudną od błota biel. Na grzbiecie niczym mała sarenka ma wiele białych kropek. Białe „pieprzyki” pojawiają się również na uszach i pod oczkami. Dzięki tym kropkom potrafi się lepiej maskować w krzakach i wysokiej trawie. Wadera posiada chuda, acz mocne łapy palące się do biegania i skakania. Na jej twarzyczce często gości szczery uśmiech, dający radość niczym życiodajne promienie słońca. Fiona ma krótką, opadającą lekko na oczy grzywkę. Posiada czarujące różnokolorowe oczy. Prawe jest koloru koperkowo-zielonego, a lewe bladoniebieskie niczym zimowe niebo otulone delikatną mgłą. Wadera często nosi pióra wczepione w sierść na karku, a na puchatym ogonku znajdziesz mnóstwo rzepów. Opuszki jej łap są złotawe, lecz ciężko to zauważyć, ponieważ wadera uwielbia biegać, a co za tym idzie, często się brudzi. Na szyi zawsze nosi naszyjnik. Jest on pamiątką po rodzeństwie i rodzinnym lesie.
Stanowisko: Jej żywioł to natura, więc uznała, że zostanie zielarką i będzie rozwijała swoje moce związane z roślinami.
Umiejętności: Intelekt: 9| Siła: 1 | Zwinność: 10 | Szybkość: 10 | Magia: 10 | Wzrok: 3 | Węch: 3| Słuch: 4
Rasa: Wilk Natury
Żywioły: Rośliny, Słońce, Czas
Moce: Niektóre moce odkryła już jako szczeniak, a innych musiała się uczyć przez długi czas. Do jej mocy należą:
~ Wskrzeszanie rośli
~ Porozumiewanie się z drzewami
~ Gdy się skupi i lekko pogrzebie łapką w ziemi, w tamtym miejscu wyrośnie nowa, młoda roślina.
~ Pobiera energię ze słońca - w słoneczne dni wadera „wystrzela” w stronę słońca cieniutkie, złote nitki, które pobierają energię słoneczną. Robi to każdego słonecznego ranka, dzięki czemu jest pełna energii. Gdy tego nie zrobi przez dłuższy czas, osłabnie.
~ Potrafi zatrzymać czas, lecz nie kontroluje tej mocy porządnie.
~ Może wywołać niewielki leczniczy deszcz.
~ Leczy rany dotknięciem łapy.
Rodzina: Fionę wychował las. Jej matka zmarła podczas porodu, a ojciec uciekł zostawiając bezbronne szczenięta. Sophia ma jeszcze brata i siostrę, w tym samym wieku co ona. Brat ma na imię Carlos, a siostra Liv.
Partnerka: Nawet nie wiesz, ile by dała, by znaleźć kogoś, komu mogłaby okazać miłość. Fiona szuka tego jedynego, co by kochał ją szczerze. Notatki Miriam cz. 2
Potomstwo: Chciałaby, lecz nie wie, czy będzie dobrą mamą.
Historia: Urodziła się w lesie razem z siostrą i bratem. Matka zmarła podczas porodu, a ojcic uciekł z podkulonym ogonem na myśl o tym, że będzie musiał wychowywać sam te maluchy. Rodzice zostawili szczenięta, nie dając im szans na przeżycie. A jednak. Zaopiekował się nimi las. Zwierzęta przynosiły im jedzenie, las dawał schronienie i dach nad głową. Tak właśnie dorastała Sophia. Pewnego dnia postanowiła opuścić rodzinny las i zawędrowała tutaj. Nie wędrowała długo, ponieważ jej las znajdował się blisko terenów Watahy Smoczego Ostrza. I tak zaczęła się pisać jej historia.
Przedmioty: Parę piór, w jaskini trzyma nizliczoną ilość ziół, posiada także naszyjnik od rodzeństwa. Jest to po prostu kawałek kory zawieszony na rzemyku
Właściciel: Barnaba123
Ocena: 0/0
