 |
| nieznany |
Wszędzie gdzie jest światło, jest również cień. A tam gdzie cień, są i koszmary.
Imię: Hiro
Pseudonim: Nox
Wiek: 7 lat
Płeć: Basior
Charakter: Hiro jest basiorem nie rzucającym słów na wiatr. Jeśli obieca komuś, że sprowadzi jednorożca i zrobi z niego kanapki, to zrobi to choćby musiał przepłynąć rzekę lawy. Jest to wilk słowny, nie lubi gdy ktoś łamie daną obietnicę. Cechuje go pewna nieśmiałość i odstawanie od reszty, jak na Wilka Cienia przystało. Ciężko jest mu zaufać innym wilkom i zaprzyjaźniać się, jednak gdy już to zrobi, wilk ten może liczyć na jego wsparcie i pomoc. Jest empatyczny i nienawidzi znęcania się nad słabszymi, toteż zawsze staje w obronie mniejszych. Nie lubi trudnych wyborów moralnych, więc stara się działać tak aby ich nie było. Jeśli już zajmuje się czymś, zachowuje chłodne myślenie bez względu na wszystko, działa wyrafinowanie, lecz rzadko ma ułożone plan B - uwielbia improwizować i działać impulsywnie. Hiro zyskał przydomek Nox ze względu na to, że potrafi siedzieć w bezruchu całą noc i dzień, nie odzywając się ani nie pozwalając zapanować nad sobą głodowi czy zmęczeniu - jest wilkiem cierpliwym i mającym nad sobą kontrolę. Jego wadą jednak jest zbyt duże zamiłowanie do marzenia, przez co czasem potrafi się 'zgubić' w świecie go otaczającym. Jest spostrzegawczy i potrafi przemawiać tak długo aż osiągnie cel - jeśli to zawiedzie, jest na tyle uparty aby wciąż dążyć do zrealizowania swoich planów, za wszelką cenę. Hiro jest szalony (w dobrym słowa znaczeniu) i, jeśli może się popisać przed innymi (co też jest jego wadą) lub ktoś potrzebuje jego pomocy, odważny. Jest wilkiem, którego natura sprzecza się sama ze sobą, jednak jest godny zaufania i można być pewnym, iż w momencie próby on nie opuści tych, którzy są bliscy jego sercu. Stara się pomagać innym najmocniej jak tylko może. Jest to basior szukający adrenaliny, więc nie raz lubi zakładać się, wykonywać wyzwania czy po prostu ryzykować swoje życie w przeróżnych skokach, wyścigach, walkach, polowaniach i tak dalej. W gruncie rzeczy jest leniwy i nieskory do jakichkolwiek działań, którymi może się zmęczyć, jednak gdy obudzi się z motywacją, lub ktoś go nią zarazi - nie powstrzyma go żadna siła, prawdopodobnie nawet alfa. Zdarza mu się zapomnieć niektóre momenty, a nawet i stracić świadomość w pewnym momencie. Spowodowane jest to jedną z walk, gdzie dostał bardzo silny cios w tył głowy. Za wszelką cenę jednak stara się pamiętać o danych obietnicach i kolorze futra jego matki - jaśminowym.
Wygląd: Hiro jest wilkiem o czarnej sierści, z ciemnoczerwonym "krawacikiem". Szkarłatne oczy są lekko przymrużone, aby basior mógł łatwiej pozostać ukrytym w cieniach. Stara blizna przecina jego prawe oko, a na nosie widnieje mała szramka. Średniej długości, zadbany ogon także jest przeorany w kilku miejscach - chęć posmakowania adrenaliny często zahaczała o skrajną głupotę i Hiro wpadał w niezłe tarapaty.
Na lewej przedniej łapie Hiro ma zawiązaną czarną bandanę, jest to jedyny przedmiot który łączy go z przeszłością.
Ostre jak brzytwy zęby rzadko kiedy widzą światło dzienne podczas uśmiechu, a spojrzenie nie jednokrotnie wyraża chłód wobec obcych, jednak w towarzystwie przyjaciół wszystko się zmienia - lekko opuszczony łeb nagle unosi się, na pysku pojawia się uśmiech a oczy błyszczą życiem i radością. Całe jego ciało rozluźnia się, mimo to jednak Hiro wciąż gotów jest na akcję.
Basior nie jest ani muskularny ani duży. Jest średniej budowy ciała, nie jest drobny, jednak nie jest też "byczkiem". Całe jego futro na ciele, poza szyją, jest czarne niczym noc, łącznie z pazurami i nosem. Jego lewe ucho jest nadgryzione, co niewątpliwie dodaje mu uroku jako zawadiaki.
Stanowisko: Eskorta
Umiejętności: Intelekt: 8 | Siła: 6 | Zwinność: 9 | Szybkość: 9 | Magia: 4 | Wzrok: 6 | Węch: 5 | Słuch: 3
Rasa: Wilk Cienia
Żywioły: Mrok, Cień, Sny
Moce:
- Kamuflaż - Hiro wtapia się w gęsty mrok lub cień, stając się prawie niewidzialnym - najbystrzejszy obserwator może zauważyć jedynie przymrużone, ciemnoszkarłatne oczy.
- Przeskok - Jeśli Hiro wejdzie w miejsce, gdzie nie dociera prawie żaden promyk światła, może 'przeskoczyć' przez cień nawet o kilkadziesiąt metrów w sekundę, jest to jednak dość wyczerpujące.
- Mara - Hiro może nawiedzić umysł śpiącego w cieniu wilka, nasyłając na niego upiorne wizje. Wilk na którego Hiro użyje tej mocy jest bardzo zmęczony po przebudzeniu, przerażony i zdezorientowany. W skrajnych wypadkach może to powodować stany lękowe.
- Kontrola cienia - jest to jedna z najbardziej wyczerpujących mocy, która pozwala Hiro na krótki czas przejąć ruchy innego zwierzęcia; jeśli ich cienie połączą się, lub zostaną połączone innymi cieniami, basior może kontrolować ruchy innych. W skrócie, jeśli on skoczy, drugie zwierzę także skoczy. Jedynym ograniczeniem jest odległość; im dalej, tym krócej Hiro może to robić.
- Nucenie - Hiro cicho nuci uspokajającą melodyjkę, która może uśpić inne zwierzę i nasłać na nie spokojny sen. Nucenie uspokaja także innych, i dodaje im morale.
- Totalna Ciemność - Hiro, zużywając prawie całą swoją energię i prawie padając ze zmęczenia, tworzy na obszarze około 10 arów czarną mgłę. Zwierzę będące w środku nie widzi kompletnie nic w odległości metra od siebie.
- Związanie - Hiro na okres tygodnia "wiąże" się z innym wilkiem za jego zgodą. Pozwala mu to na odczytywanie snów, marzeń i miejsca pobytu drugiego wilka, jednak w zamian za to Hiro przez całe 7 dni miewa koszmary, które przyprawiają go o łzy.
Rodzina: Hiro pamięta jedynie matkę, która opiekowała się nim, dopóki ten nie potrafił sam przetrwać. Nauczyła go wszystkiego czego mogła, zawiązała na jego łapie czarną chustę i kazała uciekać, Hiro jednak nie pamięta dlaczego.
Partnerka: Hiro myśli, że nikt go nie pokocha, toteż sam także nie zamierza się zakochiwać.
Potomstwo: Brak
Historia: Dni mijały, a ranny czarny wilk nieustanie parł przed siebie na zachód - nie wiedział dlaczego, ale czuł że musi tam iść. Nie pamiętał nic sprzed walki z niedźwiedziem, podczas której spadł z urwiska do rzeki.
Z rannego pyska ciekła krew, świeża rana przecinająca prawe oko piekła, posoka kapała na grunt. Hiro jednak wciąż i wciąż szedł przed siebie, od trzech dni nie jedząc ani kęsa. Wiedział dobrze, że może tak robić jeszcze dzień, jednak musi wreszcie ugasić pragnienie. Bez tego może już się nie obudzić, gdy pójdzie spać. Wybrał się więc w stronę, gdzie słyszał ciche pluski wody. Bacznie obserwował teren, jego wzrok nie pozwalał żadnej drobnostce uciec. Mijając ostanie drzewa, wyszedł na obszerną polanę, zakończoną kamienistą górą. Z pęknięcia w skale wesoło ciurkała krystalicznie czysta woda, wpadając do małego oczka wodnego poniżej. Czarny wilk po raz pierwszy dał się ponieść pragnieniu i skoczył w kierunku wody. Chłeptał łapczywie cudownie chłodną, rześką ciecz. I wtedy usłyszał trzaśnięcie gałązki. Momentalnie skoczył na równe łapy i obrócił się w kierunku odgłosu, przeczesując teren wzrokiem. Na samym skraju lasu dostrzegł szarego wilka o bystrych oczach i przyjaznym wyrazie pyska, a gdzieś za nim wilka o złotej wilka. A może to tylko złudzenie? Nagle oczy zalało mu białe światło i usłyszał w głowie jedno tylko zdanie. "Wataha Smoczego Ostrza, to Twój dom".
Obudził się po zmierzchu, leżąc połowicznie w strumieniu. Na wpół na jawie, na wpół śniąc, upolował małą sarnę i zjadł większą część jej brzucha. Po posiłku, wciąż nie w pełni świadom, podążył w kierunku, który wyznaczał mu księżyc, pytając spotkane wilki o Watahę Smoczego Ostrza. Wędrował tak przez tydzień, aż dotarł do przepięknego wodospadu. Gdy zachwycał się widokiem, za jego plecami padło pytanie: "Kim jesteś? Nigdy Cię tu nie widziałam". Gdy basior odwrócił się, ujrzał waderę, która okazała się być alfą. Hiro nie pamięta nawet jak ona wyglądała, pamięta tylko, że odpowiedział "Jestem zagubiony, jednak słyszałem o Watasze Smoczego Ostrza". Nie może jednak przypomnieć sobie co dalej wynikło z rozmowy, a poznanej wtedy wadery nie może sobie przypomnieć. Wie jednak, że teraz jest częścią Watahy i to naprawdę jest jego dom. Wie też, że za wszelką cenę będzie go bronić, tak jak i przyjaciół - nawet jeśli kosztować go to będzie życie.
Przedmioty: Czarna bandana, zawiązana na lewej przedniej łapie.
Właściciel: borsukandrzejj@gmail.comborsukandrzejj@gmail.com | Andrzejj
Ocena: 3/0
