- Miałem wizję, na początku myślałem, że się nie spełni, jednak jest tak jak w niej było.
- Jaka wizja??
- Była pokazana ta rzeka i czerwony księżyc.
- Okej.
- Tylko nie wiem co zrobić, jak się pojawił ten księżyc...
- Może coś na wodzie się pojawi.
- W sumie, możesz mieć racje.
Usiedliśmy nad rzeką, czekaliśmy na znak. Księżyc był wysoko, nagle zobaczyłem że świeci on w jedno miejsce. Bez ostrzeżenia popłynąłem w to miejsce. Wadera wskoczyła za mną i zniknęła. Szybko zanurkowałem, przede mną była ryba. Odpłynąłem od niej. Byłem na miejscu. Znów zanurkowałem i zacząłem płynąć w dół. Było coraz ciemniej. Nagle jakieś światełka zaczęły mi oświetlać drogę. Spojrzałem w tył, jedyne co zauważyłem to rybę płynącą za mną. Nie przejmując się nią, popłynąłem dalej. W końcu dotarłem na dno. Nagle poczułem, że potrzebuje powietrza. Zacząłem się dusić. Wiedziałem, że nie zdążę wypłynąć. Ostatkiem sił dopłynąłem do piasku na dnie. Coś się zaświeciło, przyjrzałem się dokładniej. Był to dziwny klucz. Jednak było za późno. Zacząłem zamykać oczy. Nagle poczułem zapach ryby. Coś do mnie podpłynęło, poczułem czyiś dotyk i znów mogłem oddychać. Otworzyłem oczy, przede mną była ryba. Szybko zabrałem klucz i wypłynąłem na powierzchnię. Obok mnie znalazła się Kesame. Razem popłynęliśmy do brzegu. Gdy wyszliśmy z wody zapytałem:
- To ty byłaś tą rybą?
- Tak.
Uśmiechnąłem się i pokazałem kluczyk waderze. Ayame tylko się uśmiechnęła. Poszliśmy w stronę swoich jaskiń. Przez całą drogę milczeliśmy, jednak jak mieliśmy się rozdzielić, powiedziałem:
- Nie powiedziałem Ci wszystkiego o śnie...
- Czego?
- Ja... coś do Ciebie czułem...
- Teraz też?
- Wiem, że dołączyłem tu niedawno, ale chyba tak...
Nie wiedziałem po co to mówię, nie powinienem tak wcześnie. Kesame patrzyła na mnie. Wyglądała na zdziwioną, nic nie mówiła.
Kesame?
