 |
| MaeyWox |
It's scary what a smile can hide.
Pseudonim: Liz
Wiek: 5 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Na ogół spokojna i cicha wadera. Nie do końca potrafi odnaleźć się w towarzystwie, ponieważ cierpi na tzw. lęk społeczny, przez co każde spotkanie z obcymi i nowo poznanymi wilkami to dla niej istne piekło. Spowodowane jest to jej przeszłością, konkretnie okresem dorastania, który spędziła w samotności. Jest wtedy spięta i małomówna. Jednakże ceni sobie obecność osobnika, którego lubi i zna już jakiś czas. Przy takiej osobie potrafi się uspokoić i normalnie funkcjonować, lecz to spędzanie razem czasu i tak często kończy się na trwaniu w ciszy i ewentualnych, krótkich dialogach, często jakby wyrwanych z kontekstu. Wadera jest zamknięta na swój własny, wewnętrzny świat. Na uczucia, których doświadcza bardzo wiele w bardzo krótkim czasie. Rzadko mówi o tym, co tak naprawdę czuje. Woli udawać, że wszystko jest w porządku. Jest to spowodowane tym, iż jej samoocena jest bardzo zaniżona i uważa, że tak naprawdę nikogo nie obchodzi jak ona się czuje, a nawet jeśli już ktoś się zainteresuje to raczej nie pojmie o co jej chodzi. Elizabeth często odczuwa wiele sprzecznych emocji, przez co odpowiedź na proste pytanie: Jak się czujesz?, staje się nieco skomplikowana. Wilczyca ta jest swego rodzaju perfekcjonistką. Dlaczego 'swego rodzaju'? Ponieważ czasem zdarza się jej odstępstwo od umiłowanego ładu i zorganizowania. Wracając do głównego wątku, przez te przejawy perfekcjonizmu mocno przeżywa każdą porażkę. Często dochodzi do sytuacji, że miewa ona stany depresyjne, mogące trwać nawet miesiącami. W poprawie sytuacji nie pomaga jej słomiany zapał do wielu rzeczy. Miewa też napady paniki. Płacze, a jej ciało co chwilę zalewa kolejna fala dreszczy.
Często, gęsto zdarza się, że inne wilki postrzegają ją jako słodką, ale pustą waderę. Niestety są w błędzie Liz mimo iż na takową wygląda, wcale nie zalicza się do tego grona. Jest ona bowiem inteligentną i szybko uczącą się waderą. Jedyne powstrzymuje ją przed zmianą myślenia jest ona sama. Najtrudniejszy jest dla niej fakt, iż doskonale zdaje sobie z tego sprawę, lecz nadal nie potrafi tego przeskoczyć.
Mimo tych wszystkich wypaczeń w psychice Elizabeth stara się być odbierana przez innych jako normalna i potrafiąca sobie poradzić wadera. Przyjaciołom i znajomym nigdy nie odmówi pomocy, wysłucha oraz doradzi.
Wygląd: Elizabeth to wysoka i chuda wadera. Jej łapy są bardzo długie i smukłe. Dzięki temu jest szybka. Jej średniej długości, miękkie futro jest w odcieniach pudrowego różu oraz bieli z kilkoma szarymi punktami na uszach i prawej, przedniej łapie. Sierść na głowie jest znacznie dłuższa, niż na reszcie ciała, co przypomina ludzkie włosy. Jej oczy są duże i pomarańczowe. Pod nimi znajduje się charakterystyczny krzyżyk. W lewym uchu posiada dwa czarne kolczyki.
Głos: Głos Liz jest nieco niższy niż u innych wader, ale nie na tyle by przypominał głos basiora. Praktycznie cały czas spokojny i kojący.
Stanowisko: Psycholog
Umiejętności: Intelekt: 10 | Siła: 5 | Zwinność: 5 | Szybkość: 10 | Magia: 5 | Wzrok: 5 | Węch: 5 | Słuch: 5
Rasa: Wilk Umysłu
Żywioły: Powietrze
Moce:
* telepatia
* czytanie w myślach
* możliwość stworzenia chwilowego tornada
Rodzina:
- Matka - Galadriela
- Ojciec - Shiba
Partner: Chciałaby znaleźć kogoś, kto naprawdę będzie w stanie znieść jej wahania nastroju. Kogoś, dzięki komu pozna swoją wartość. W kim będzie miała wsparcie, szczególnie w tych najgorszych chwilach, gdy jej zachowanie jest nie do wytrzymania.
Potomstwo: Brak
Historia: Jako jedyna córka alf nie mogła liczyć na wiele uwagi ze strony rodziców. Starali się jak mogli by spędzać z nią czas, lecz to stanowczo za mało, by wytworzyła się między nimi silna więź. Elizabeth dużo czasu spędzała odizolowana, na własne życzenie, w swoim pokoju, to zapoczątkowało rozwijanie się lęku przed kontaktem z innymi wilkami. Po osiągnięciu wieku trzech lat wadera postanowiła odejść z watahy i usamodzielnić się. Takim właśnie sposobem pojawiła się w WSO.
Jaskinia: Jaskinia wadery mieści się we wzgórzu, na którego zboczu rośnie ogromny, srebrny świerk. Jego korzenie wystają ze zbocza i między nimi widnieje wejście. Całe wzgórze znajduje się na polanie porośniętej wrzosami i gdzieniegdzie lawendą.
Właściciel: NanaMei
Inne zdjęcia: Brak
