- Jak ci na imię? - spytałem
Już raz mi nie odpowiedziała, więc teraz nie oczekiwałem niczego innego, ale mimo to byłam ciekaw tej informacji. Zerknęła na mnie niepewnie, po czym odpowiedziała cicho:
- Ariene...
- Aha - odpowiedziałem tylko
To był bardzo niezręczny moment. Staliśmy tak, nie bardzo wiedząc co dalej. W końcu, postanowiłem przerwać tę ciszę:
- Aa... Chciałabyś... mnie może odwiedzić? - nie przemyślałem tego
Chciałem być po prostu miły, ale wiedziałem, że się nie zgodzi. Bo niby dlaczego miałaby się zgodzić? Jakiś basior, jedna wilka niewiadoma, prosi ją by przyszła do niego w odwiedziny! Ja bym się nie zgodził...
Ona również patrzyła na mnie jak na jakiegoś przygłupa, ledwo co poznałem jej imię a już ją do siebie zapraszam! Głupi! Głupi! Głupi! Nagle zdałem sobie sprawę, z tego, że ja sam się nie przedstawiłem.
- A, tak! Mi na imię Paina... ymm... Właściwie to Painaj... jak wolisz...
- Na imię ci "Painaj"? - spytała lekko zdumiona
- No... tak - odpowiedziałem - Bo "Paina", to tylko skrót, pełne imię to "Painaj".
Nie rób tego! Nie rób tego! Wytrzymaj!, walczyłem ze sobą w myślach, ale nie wytrzymałem!
- Tak naprawdę... to "Painaj", to wciąż tylko skrót...
- Jak to? - zapytała
- Stworzyłem dla siebie takie skróty, bo mam naprawdę... Bardzo, bardzo głupie imię!
- No weź, powiedz! - nalegała Ariene
- Ono w moim ojczystym języku, oznacza "koszmar" - wyjawiłem
Nic więcej nie powiedziałem. I tak już wiedziała o moim skróconym imieniu, to zdecydowanie wystarczyło. Nikomu jeszcze nigdy nie powiedziałem jak brzmi moje pełne imię, a zresztą, zamierzałem zabrać tę wiedzę do grobu! Żeby zmienić temat, znów spytałem:
- No to jak będzie? Odwiedzisz mnie, czy nie?
Ariene? :D
