- Tak, chcę - powiedziałam cicho, po czym po moim policzku spłynęła łza. Raiden założył mi bransoletę. Radość rozpierała mnie od środka. Nie mogłam uwierzyć, że znalazłam miłość swojego życia.
- Kocham cię, Raiden. - wtuliłam się w jego futro. - I zostanę z tobą na zawsze.
- Ja też. - usłyszałam jego odpowiedź. Spojrzałam na bransoletkę, która mieniła się tysiącem barw. Spojrzałam w górę. Na niebie iskrzyły się tysiące gwiazd. Niebo było piękne tej nocy. Położyłam się na ziemię. Raiden położył się obok mnie. Cieszę się, że jestem u jego boku. Zamknęłam oczy. Dopiero teraz spostrzegłam, że jestem zmęczona, ale nie chcę o tym myśleć. Nie teraz. Teraz chcę się cieszyć tą chwilą. Moja głowa mimowolnie powędrowała na łapy Raidena.
- Nie daj mi zasnąć. - wymamrotałam pod nosem. Ziewnęłam.
- Zaśnij, Will, zaśnij - wyszeptał basior.
- Ale ja nie chcę spać, nie teraz.
- Ciii. - uciszył mnie. Westchnęłam.
- Dlaczego mi to robisz? - mruknęłam. W odpowiedzi usłyszałam melodię nuconą przez Raidena. Po chwili zasnęłam.
*ranek*
Otworzyłam lekko oczy. Byłam w jakiejś jaskini. Chyba należała do Raidena. Wstałam powoli. Rozciągnęłam się, ziewając. Wyszłam z jaskini nabrać świeżego powietrza. Wiał lekki, ciepły wietrzyk, niebo było czyste, a ptaki śpiewały. Jednym słowem: lato. Na mojej łapie nadal tkwił bransoletka zaręczynowa.
- Raiden? - zawołałam. Nie widziałam go nigdzie. Zaczęłam się niepokoić. Jeśli coś mu się stało?
- Raiden? - powtórzyłam. Znowu nic. Usiadłam. Zaczęłam wdychać orzeźwiające powietrze. Otworzyłam szerzej oczy. Za mną usłyszałam kroki.
- Zamknij oczy i nie otwieraj ich. - usłyszałam głos mojego narzeczonego. Posłusznie wykonałam polecenie.
- Teraz zawróć i idź szesnaście kroków do przodu. - powiedział. Zrobiłam, co mówił. Nadal nic nie widziałam i byłam ciekawa, jaką to niespodziankę przygotował mój ukochany.
Raiden? Zaskocz mnie c:
