Imię: Habiel
Pseudonim: Niezbyt go obchodzą pseudonimy, jednak sam lubi wymyślać je innym.
Wiek: 7 lat
Płeć: Basior
Charakter: W dużym skrócie, Habiel to dziecinny, porywczy, ale przyjacielski basior, świadomy swoich wszystkich wad i zalet. Potrafi je wymienić bez najmniejszego problemu. To jedyne, co mu przychodzi z łatwością, jeśli chodzi o myślenie o sobie. Habiel niekoniecznie lubi, czy nawet potrafi skupić się na własnych emocjach czy uczuciach, więc raczej jak już padnie taki temat, będzie się dopytywać o to, co czuje jego rozmówca, a nie on sam. Basior nienawidzi, gdy ktoś go do czegoś zmusza bądź napiera na niego, wtedy staje się gburowaty i opryskliwy. Potrafi ulec jedynie bliskim przyjaciołom. Często działa pod wpływem impulsu, z czego wynikają jego bezmyślne działania, typu odskakiwanie do wilka pięć razy większego od niego. Wilk już od szczenięcych lat wiódł beztroskie i szczęśliwe życie. Przez większość czasu jest beztroski i pewny siebie, jednak niekiedy pokazuje wrażliwą stronę siebie. Bywa zazdrosny o uwagę przyjaciół i osób, które uważa za wzór do naśladowania. Nieodłączną cechą jego charakteru jest... powodowanie walk bez powodu. Nierzadko wyzywa nowo-poznane basiory na pojedynek. Walka w celu sprawdzenia swoich sił sprawia mu wielką przyjemność. Habiel nie boi się porażek, uważa nawet, że niekiedy zabawnie jest przegrywać.
Wygląd: Habiel to basior przeciętnego wzrostu, wagi i masy. Nie wyróżnia się spośród stada nawet kolorem futra, gdyż jest on po prostu jasnobrązowy z ciemniejszą, jasno-nakrapianą plamą na grzbiecie, pyszczku i ogonie. Wprawdzie, Habiel bardziej przypomina zwykłego, aniżeli magicznego wilka. Jego sierść jest dłuższa na karku i szyi, jak to bywa u wilków. Masywne przednie i tylne łapy, nie za długi ogon zakończony jasną, prawie białą plamką. Jego oczy są w kolorze zachodzącego słońca, a nosek zdobią różowo-szare plamki.
Głos: Habiel ma głęboki, melodyjny i niezwykle miły dla ucha głos o dosyć niskiej tonacji i cud cud barwie. Basior potrafi całkiem nieźle śpiewać, jednak równie dobrze idzie mu fałszowanie.
Stanowisko: Wojownik
Umiejętności: Intelekt: 7 | Siła: 8 | Zwinność: 5 | Szybkość: 4 | Magia: 10| Wzrok: 4 | Węch: 7 | Słuch: 5
Rasa: Wilk Skał
Żywioły: Skały
Moce: Utwardzenie - basior potrafi utwardzić swoje ciało. Wtedy bardzo ciężko go zranić, jednak po jakimś czasie zaczyna się kruszyć. Efekty mogą być nieodwracalne, gdy utrzyma moc za długo.
Potrafi atakować za pomocą skał wyrastających z ziemi. Mogą także służyć za obronę.
Rodzina:
Ojciec - Neficent
Matka - Ifrice
Bracia - Ruth i Hellby
Partner: ---
Potomstwo: ---
Historia: Habiel nie ma zbyt długiej czy barwnej historii. Nie zmarli mu tragicznie rodzice, a wataha nie spłonęła żywcem na jego oczach. Basior po prostu urodził się w niewielkiej watasze, jako pierworodny szanowanych jej członków - Neficenta i Ifrice. Razem z rodzeństwem był wychowywany i uczony polowania i walki przez obojga rodziców. Neficent i Ifrice traktowali go nieco surowiej niż rodzeństwo, gdyż jako jedyny z miotu był wilkiem Skał. Rodzicom zależało na to, by wyrósł na najsilniejszego wilka w watasze, a kto wie, może liczyli i na to, że zostanie alfą. Ruth i Hellby jednak nie byli o to zazdrośni, a nawet dobrze przyjęli to, że mają więcej swobody niż ciągle trenujący Habiel. Gdy rodzeństwo podrosło, każdy miał się udać w inną stronę. Ruth i Hellby opuścili rodzinną watahę, a Habiel postanowił zostać. Jednak nie zabawił tam długo, gdyż po "małej" sprzeczce z alfą, basior musiał odejść z watahy. Od tamtej pory radził sobie na własną łapę, aż spotkał Efraina, zwanego również El Chupacabrą i Niffelheima i razem zawędrowali na tereny Watahy Smoczego Ostrza.
Przedmioty: ---
Jaskinia: Nie za duża jaskinia skalna, w której znajduje się legowisko basiora z mchu i patyków. Oprócz tego w sumie nic tam nie ma.
Ciekawostki:
- Traktuje Niffelheima jak ojco-dziadka
- Efrain Sainchez jest dla niego wzorem do naśladowania i traktuje go jak starszego brata
- Ulubioną zwierzyną jest zając
Właściciel: Barnaba123 (hw)
