Imię: Mazikeen
Pseudonim: Maze
Wiek: 6 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Mazikeen nigdy za bardzo nie okazywała swoich uczuć ani tego, jaka naprawdę jest. W stosunku do obcych zdystansowana, nie pozwala się do siebie zbliżyć, chyba, że sama zrobi pierwszy krok. Pewna siebie, zdecydowana. Rzadko zmienia zdanie. Na pierwszy rzut oka wydaje się być dosyć chłodna (dosłownie i w przenośni). Jednak gdy ktoś tylko zacznie przebywać z nią dłużej, lepiej pozna przekona się, że jej serce wcale nie jest do końca z lodu. Nie trzyma się z każdym, nie w stosunku do każdego będzie taka sama, ale dla osoby, której zaufa, będzie potulna jak szczeniak. Rzadko kiedy kłamie, a jeśli już, to ma do tego ważny powód. Stworzyła wokół siebie otoczkę, przez co wygląda na totalną outsiderkę, która uwielbia towarzystwo swoje i zwierząt leśnych. Po części to prawda, ale nawet ona czasami potrzebuje z kimś pogadać i być z kimś sama. Mimo iż nie przepada za przebywaniem w grupach to stara się jakoś znosić obecność więcej niż pięciu wilków na raz. Ma w sobie coś z odkrywcy, to też przy każdej okazji jaka tylko się nadarzy, ucina sobie przechadzkę gdzieś dalej we wcześniej nieodkryte przez nią miejsca, ale zawsze wraca. Czasami bardzo sentymentalna, potrafi przywiązać się nawet do głupiego kamyka przed wejściem do jaskini. Także wszelkie rozstania są dla niej dotkliwe, ale można powiedzieć, że przywykła. Nie należy do wylewnych wilków, jednak niech tylko znajdzie się temat w rozmowie, na który może się wypowiedzieć. Zazwyczaj trzyma swoje nerwy na wodzy, ale jak wiadomo zawsze znajdzie się taki śmiałek, co i świętego z równowagi wytrąci. Podczas kłótni zacięta, nie lubi dawać za wygraną. Jak powszechnie wiadomo, długo tłumiony gniew musi kiedyś znaleźć jakieś ujście. Tak jest też w przypadku Maze. Większe emocje zamyka w sobie na klucz, ale nadchodzi taki moment, że wybucha. Podczas sytuacji kryzysowych potrafi zachować zimną krew (ależ jestem zabawna), nie daje się wtedy ponieść emocjom bo wie, że w takich momentach najważniejsze jest opanowanie i trzeźwe myślenie. Warto jeszcze na sam koniec dodać, że jest bardzo pamiętliwa i nigdy nie zapomina. Być może Mazikeen ma w sobie jeszcze wiele cech, o których sama nie ma bladego pojęcia, ale kto tam ją wie.
Wygląd: Maze jest średniej wielkości waderą, nie za dużą, nie za małą. Jest może nieco chudsza. Futro ma w kolorach szarości. Najgęstsze jest na szyi i karku. Jest sztywne, jak przystało na przedstawicielkę rasy. Często bywa też uciążliwe w życiu codziennym jeśli zamieszkujesz cieplejsze tereny. Długi, czarny ogon z szarawą końcówką zazwyczaj się za nią po prostu ciągnie. Charakterystyczne w wyglądzie wadery są czarne oczy o błękitnych tęczówkach oraz długie, spiczaste uszy.
Głos: Głos Mazikeen jest nieco niższy niż przeciętnej wadery, ale zawsze łagodny. Nie czuć w nim żadnej wrogości, bardziej obojętność i niezachwiany spokój. W stanach załamania, wielkiego smutku, staje się trochę chrypliwy i wyższy. Natomiast kiedy Maze się denerwuje, jej głos staje się potężniejszy, głębszy i przybiera trzykrotnie na sile. Kiedy wadera jest szczęśliwa, w tonie jej głosu da się wręcz wyczuć radość, staje się weselszy i bardziej melodyjny.
Stanowisko: Strażnik nocny
Umiejętności: Intelekt: 5 | Siła: 2 | Zwinność: 9 | Szybkość: 9 | Magia: 9 | Wzrok: 3 | Węch: 4 | Słuch: 9
Rasa: Wilk Lodu
Żywioły: Wiatr, Woda, Lód
Moce:
– potrafi dowolnie manipulować wiatrem, od letniego powiewu jest w stanie przejść do potężnego huraganu;
– za pomocą manipulacji wiatrem może także unosić samą siebie na niewielkie wysokości oraz inne rzeczy/osoby w zależności od wagi;
– może tworzyć bańki powietrzne dla siebie i innych, aby oddychać pod wodą;
– jest w stanie kontrolować wodę zarówno w zbiornikach, jak i wszystkich organizmach, które ją zawierają;
– tworzenie przeróżnych lodowych brył, co jest podstawą tej rasy;
– przemiana wody w lód;
– może obniżać temperaturę ciała organizmów żywych jak i przedmiotów;
– potrafi przybrać postać cieczy;
– jej łzy przyspieszają regenerację, a także są wskaźnikiem życia. Dlatego gdy płacze, krystalizuje swoje łzy aby potem dać jedną z nich komuś bliskiemu. Dzięki takiemu wisiorkowi potrafi też szybciej znaleźć obdarowanego wilka.
Rodzina: Rodzicami Mazikeen byli Lance i Marion. Miała także trzech starszych braci: Nicolasa, Aresa i Daniela oraz dwie młodsze siostry: Kaori i Carmillę. Byli wesołą gromadką, dopóki nie doszło do ostatecznego rozdzielenia się.
Partner: ---
Potomstwo: ---
Historia: Przyszła na świat w niewielkiej grocie, gdzieś wśród gór, gdzie zawsze panowała zima. Nie należała do żadnej watahy, była córką dwóch samotnych wilków, które najwyraźniej miały już dość samotnej tułaczki. Tak też z czasem zrobiła się ich mała gromadka. Do przewidzenia było, że każdy w końcu pójdzie w swoją stronę. Mazikeen poszła w ślady starszych braci i opuściła rodzinne strony w wieku 2 lat. Być może była młoda i głupia, ale pragnęła poznać coś więcej niż tylko wiecznie zimną część świata. Bywało różnie. Czasami miała ochotę już zginąć, wrócić do rodziny, ale ostatecznie podnosiła się i szła dalej. Po trzech, pięknych latach trafiła na tę watahę. Kierowana szczenięcą ciekawością, chęcią poznania czegoś nowego, dołączyła, akceptując wszystkie konsekwencje, jakie się z tym wiążą.
Przedmioty: ---
Jaskinia: Gdzieś w lesie rośnie potężny, stary dąb. Pod nim, pomiędzy korzeniami jest dziura. Bije od niej wyczuwalny chłód. Wydawać by się mogło, że nie jest głęboka, ale gdy podejdzie się kawałek okazuje się, że jest tam także tunel. Trzeba przejść nim nieco w głąb ziemi aby dotrzeć do niewielkiej jaskini. Oprócz bryłek lodu znajduje się tam także strumyk wody pochodzący z podziemnych źródeł. Nie zabraknie także miejsc do spania oraz skrytek. Gdy jest w jaskini często po jej ścianach roznosi się ciche nucenie jakiejś starej piosenki. Dla ciepłolubnych stworzeń raczej nie jest to dobre miejsce. Z zewnątrz wygląda mniej więcej tak: <KLIK>
Ciekawostki:
– jej oddech zawsze jest lekko chłodnawy;
– uwielbia muzykę, dlatego można łatwo ją znaleźć po charakterystycznym nuceniu bądź mruczeniu czegoś;
– noc oraz zmierzch są ulubionymi porami Mazikeen;
– kocha deszcz i śnieg;
– w upalne dni ciężko ją spotkać, w taką pogodę zazwyczaj siedzi u siebie lub skrywa się gdzieś w lesie, gdzie drzewa rzucają cień;
– preferuje ciszę od hałasu.
Właściciel: Misza213 | Aliś#5202 [Discord] | lobelia213@gmail.com
