Imię: Kiedyś nosił imię Dev, teraz przedstawia się jako Oksymoron.
Pseudonim: Zdarzało się ,,Oks" lub ,,Oksy" nie daj boże. Dla tego o to basiora nie pasują zdrobnienia czy inne przezwiska (Z resztą on sam dosyć dobitnie o tym innych uświadamia)
Wiek: 9 lat
Płeć: Basior, jakieś wątpliwości?
Charakter: Na ogół spokojny i opanowany, przez większość czasu markotny. Urodzony przywódca i lider, gdzie się nie pojawi, roztacza aurę respektu. Większość darzy go ogromnym szacunkiem, czasami podszytym strachem. Nigdy nie podnosi głosu, kiedy się złości można dosłyszeć tylko lekkie napięcie. Chodzą pogłoski o jego przydomowej, ogródkowej mogile dla ,,mniej miłych osobników", ale jak dotąd nikt nie miał wystarczająco odwagi by to potwierdzić. Lub i miał, ale żyć zabrakło. Nie lubi nawiązywać kontaktów z innymi wilkami, całe swoje życie planuje przeżyć w samotności, jak pokutnik. Jest naprawdę pamiętliwy. Raczej typ samotnika, nie przepada za tłumami. Stara się unikać szczeniaków i o dziwo wader.
Wygląd: Oks to niezwykle wysoki i umięśniony basior o gęstym futrze w odcieniach szarości, a gdzieniegdzie brązu. Po bokach pyska i na szyi ma coś w rodzaju jaśniejszej "grzywy". Sierść na jego karku jest ciemniejsza, niemal czarna. Jego oczy są złote, prawe za to ozdobione bliznami z dawnych czasów.
Stanowisko: Zwiadowca
Umiejętności: Intelekt: 8 | Siła: 10 | Zwinność: 8 | Szybkość: 8 | Magia: 2 | Wzrok: 4 | Węch: 5 | Słuch: 5
Rasa: Wilk Ziemi
Żywioły: ziemia, natura
Moce:
- przyśpieszanie wzrostu roślin,
- rośliny są posłuszne, gdy prosi je o np. ukrycie, rzucenie cienia,
- gdy ma kontakt z ziemią jest silniejszy i lepiej walczy.
Rodzina: Kiedyś, dawno temu miał żonę Sand i synka Lump'iego. Niestety to już tylko przeszłość.
Partnerka: Nie zamierza związywać się z żadną waderą
Potomstwo: ---
Historia: Żył w Watasze Smoczego Ostrza od urodzenia, jednak za młodu postanowił odejść od rodziny. Był jeszcze młody i głupi, a jego szczeniackie miłości wydawały się być dla niego całym światem. Ożenił się z Sand, waderą z innej watahy. Była od niego dwa razy młodsza, ale on nie dbał o to. Chcieli znaleźć dobry dom i założyć własną rodzinę. Udało się? Oczywiście. W następną wiosnę urodził się im mały Lump, mieli nawet zwierzątko- białego kruka, któremu do dziś nie nadali imienia. Wiedli błogie życie w sielance, mały Lump chciał być kiedyś taki jak jego ojciec, przez co Dav kochał go całym sercem. Więc było to zrozumiałe, że gdy umarł, basior załamał się.
Mały został zagryziony przez grupkę młodych, ale silnych wilków, którym zależało jedynie na dobrej zabawie. Dev wpadł w szał i zadusił jednego z zabójców jego synka. Tamci nie zamierzali odejść bez odwetu, następnej nocy zakradli się do jego jaskini, obezwładnili Deva i schwytali Sand. Dojrzała, piękna wadera i grupka rozwydrzonych, niewyżytych basiorów- to nie mogło się skończyć dobrze. Skrępowali jej łapy i przywiązali ją do stalaktytu, by nie mogła uciekać. Pomimo krzyków o pomoc, łez i bólu jaki malował się na pyszczku Sand, oni nie przestawali. Dwóch pozostałych trzymało Deva i kazało patrzeć na cierpienie jego żony. Z każdą kolejną godziną, basiorowi pękało serce- na coraz to drobniejsze kawałeczki. Gdy skończyli, zabrali się za jej męża. Brutalnie pobity, zemdlał od uderzenia w głowę. Grupka uciekła, śmiejąc się i żartując, a basior miał ich już nigdy więcej nie spotkać.
Sand zmarła w nocy w wyniku odniesionych obrażeń. Jedyne co potem pamiętał Dev to trzydniowy płacz nad jej ciałem, ocean łez i krzyku. Ostatecznie pogrzeb swojej żony i dziecka. Tego dnia jego żałobny, nocny skowyt rozdzierał serca wszystkim mieszkańcom doliny.
Dev zmienił imię na Oksymoron i nie mając się gdzie podziać, wrócił do Watahy Smoczego Ostrza. Jedyne co mu zostało, to biały kruk, który jakimś cudem uciekł ze szponów oprawców. Oks nie mówił nikomu, co mu się przydarzyło, odszedł w mrok i zaszył się w ciszy, jak prawdziwy samotnik. Miał już nigdy nie pokochać, żadnej innej wadery...nie potrafiłby.
Przedmioty: ---
Właściciel: Finka
Inne zdjęcia:
Z Sand i Krukiem: <KLIK>
Ocena: 0/3
