10 czerwca 2018

Nowa wadera - Milele Roho!


Imię: Ojciec chciał ją nazwać Milele, a matka Roho. Jako że obydwa spodobały się waderze, nazwała się: Milele Roho
Pseudonim: Mile widziane pseudonimy Milele i Roho, zdarza się też że nazwą ją dziką gwiazdą.
Wiek: 6 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Odkąd opuściła świat, jest ona waderą, która nie przepada za towarzystwem wilków. Woli rozmawiać z gwiazdami czy z samą sobą. Z nikim więcej. Jest bardzo odważna i zawsze wychodzi z czegoś żywa, nawet jeśli miałaby sama walczyć z armią smoków. A dlaczego? Tego wadera sama nie wie, ale kto by z takiego czegoś nie korzystał? Dobra, dobra, nie rozgadujmy się na ten temat, tylko przechodźmy dalej. Przy wilkach jest małomówna, jak ktoś się o coś zapyta, zwykle kiwa głową, albo sobie idzie. Podczas wojny jest bardziej śmiała i bardziej rozmowna. W powietrzu jest nie do pokonania, właściwie to na ziemi też. Ale wracając do tematu wilków... Naprawdę trudno z nią, chociaż na chwilę normalnie pogadać, ale jak komuś się uda, będzie coraz bardziej rozmowna, ale i tak nie powie Ci nic o sobie. Zawsze niesie pomoc potrzebującym. Nie interesuje ją co inni sobie o niej myślą. W każdym widzi, chociaż odrobinkę dobra. Można zwykle ją zobaczyć, jak patrzy w gwiazdy czy lata a wraz z nią błękitne ogniki.
Wygląd: Jej futro jest bardzo jasne brązowe, gdzie tylko na łapach, końcówkach ogonów i niecałych skrzydłach, przyjmuję biały kolor. Jest ona wysokim i chudym wilkiem o wysportowanej sylwetce. Ma duże szpiczaste uszy i grzywkę opadającą na prawe oko. Jej oczy są dość dziwne, nie mają one źrenic ani białek, a mają kolor nocnego nieba i są w nich gwiazdy. Po prostu jej oczy wyglądają jak niebo przepełnione gwiazdami. Kolejna dziwna w niej rzecz to to, że ma dwie pary skrzydeł, jedne o wiele mniejsze a drugie bardzo duże, gdy nie lata jej małe skrzydełka chowają się pod dużymi, a gdy lata są bardzo zauważalne. No i chyba ostatnią taką dziwną rzeczą są jej ogromne trzy ogony, dzięki którym podczas lotu lepiej utrzymuje równowagę, a jak ktoś uszkodzi jej skrzydło czy coś zrobi, że będzie spadała, działają jak spadochron. Choć najbardziej niezwykłe jest to, że wokół niej latają błękitne ogniki, które zawsze oświecą jej drogę. Jednak podczas tańca, który tylko ona zna, jej futro zmienia kolor na srebrzystobiały, i tak jak oczy lekko świeci. Na ciele pojawiają się odłamki prawdziwych gwiazd, a naszyjnik staje się gwiezdnym kryształem na jej piersi. Na łapach i ogonie futro jest dłuższe. Na głowie się pojawia piękny diadem z kawałkiem księżyca na środku. Z pleców wyrastają piękne srebrzysto-błękitne wstęgi , które mogą same się poruszać. 
Głos: Jest on spokojny i przyjemny dla uszu.
Stanowisko: Szpieg
Umiejętności: Intelekt: 8 | Siła: 5 | Zwinność: 10 | Szybkość : 15 | Magia: 4 | Wzrok: 4 | Węch: 2 | Słuch: 2
Rasa: Wilk Księżyca
Żywioły: Księżyc, Gwiazdy, Niebo
Moce: - Może tworzyć na nocnym niebie zorzę polarną
- Tworzyć niebieskie płomyki którymi może atakować przeciwników
- Potrafi wytworzyć niesamowicie wielkie kule gazu, ciepła i światła które zwane sa też gwiazdami.
- Robić wokół siebie lub kogoś gwiezdną tarczę
- Może z samej siebie zrobić coś na wzór tarczy i osłonić wilka
- W nocy staje się cztery razy szybsza, zwinniejsza i silniejsza, a także wyostrzają jej się zmysły
- Dzięki dwóm parom skrzydeł może się rozpędzić do niewiarygodnych prędkości. Nawet szybciej od światła potrafi biec.
- Zionąć błękitnym ogniem
- Dzięki ognikom które wokół niej latają, potrafi rozmawiać z księżycem i gwiazdami
- Dzięki ognikom i specjalnemu tańcu potrafi wytwarzać gwiezdny pył
Rodzina: Matka Maisha (*)
Ojciec Skylight (*)
Starszy brat Shetani
Młodsza siostra Mabaya
Partner/ka: Brak
Potomstwo: Brak
Historia: Milele Roho mieszkała w innym świecie zwanym Nyotą. Zawsze było tak samo, nie było pór roku i była tylko noc, żaden wilk z tam tąd nie ujżał nigdy słońca. Jedynie mogli poczytać o tym w księgach. Mała waderka marzyłaby ujrzeć je, choć raz i to naprawdę. Jednak nie mogła stamtąd sama uciec, ktoś z innego świata musiał jej pomóc. Chciała jakoś się skontaktować z takim wilkiem, jednak rodzice szybko ją nakryli i zakazali robić Roho takich rzeczy. I znów było normalnie, wadera straciła nadzieję, aż do pewnego dnia. Tego pewnego dnia, jej brat wrócił z piekła, gdy wszyscy dorośli byli zajęci, zabrał Roho i ich siostrę w dziwne miejsce. Zaoferował im wolność, ale musiały przejść na jego stronę. Powiedział im o tym, że razem zabiją każdego wilka z watahy. Siostra jej zgodziła się i jak brat, została demonem. Milele się nie zgodziła i uciekła do swojej watahy. Kiedy dobiegła, zaczął się kolejny dzień. Był to dzień, w którym jedno ze szczeniąt miało zostać wybrańcem i strażnikiem Księżyca. Każde dziecko miało wspiąć na górę, a tam wejść do świątyni i znaleźć Kamień Wieczności. Milele Roho jednak to nie obchodziło, chciała ostrzec watahę. Kiedy wróciła, szaman wysłuchał ją i powiedział "Idź z innymi szczeniakami na górę, czeka tam Cię niespodzianka", wadera zgodziła się i zrobiła to. Pobiegła w stronę świątyni. Gdy dobiegła, zauważyła, że żadnemu szczeniakowi nie udawało się wejść na stromą górę, sama spróbowała. I wiecie co? Udało jej się, wejść wyżej niż innym. Nie cieszyło ją to, zwłaszcza, że szczeniakom takich jak ona, to nie wychodziło. Zeszła i zaczęła pomagać im wejść. Minął prawie cały dzień, za nim każdy wszedł. Wszyscy zaczęli się śpieszyć, no oprócz Roho. Zamyślona patrzyła ciągle w miejsce, w którym znajdowała się wataha. I wtedy usłyszała krzyki dochodzące ze świątyni. Pobiegła tam i wtedy ujrzała potwora zabijającego jej przyjaciół. Przerażona patrzyła na nich, usłyszała głosy, dziwne głosy, był to księżyc. Mówił do niej o tym, by wzięła kamień. Roho przeszła obok potwora, tak by jej nie zauważył i zaczęła szukać kryształu. Znalazła go w łapie jednego ze szczeniaków. Przerażona wzięła go i wtedy magiczny kamień zabłysł. Gdy kamień przestał razić w oczy, wadera zauważyła coś niezwykłego. Miała piękne skrzydła i trzy ogony. Wokół niej latały niebieskie płomyki. Pokonała potwora i wróciła do watahy. Niestety, gdy tam doszła, zauważyła demony. Chciała pomóc innym, jednak szaman ją zatrzymał i zaprowadził na polane. Kazał jej zatańczyć na jej środku taniec księżyca. Wadera zrobiła to. I wtedy powstał gwiezdny pył, może nim leczyć czy robić portale. I tak właśnie znalazła się tutaj, na terenach tej watahy. I co najdziwniejsze nie była już szczeniakiem, miała 5 lat. Jedyne co zostało jej to naszyjnik z odłamkami gwiazd i kamieniem wieczności.
Przedmioty: Naszyjnik
Jaskinia: Nie ma jaskini i jak na razie nie szuka jej.
Właściciel: Asili.banshee@interia.pl
Ocena: 0/0

Większość obrazków i zdjęć umieszczonych na blogu nie jest naszego autorstwa.

Proszę o nie kopiowanie treści z bloga w celach własnych bez wiedzy administratorki.

Szablon wykonała Fragonia dla bloga
Sisters of The Template