Wadera o niecodziennym charakterze - Annabell!

autor nieznany

Życie to okrutna gra, której nikt nie wygra.

Imię: Annabell
Pseudonim: Ann; Bonbon
Wiek: 8 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Tym co wyróżnia Ann, wśród innych wader jest jej dziecinność, której nie zamierza się wstydzić.  Nie widzi w tym nawet większego sensu, po co bowiem udawać kogoś kim się nie jest. 
Jej beztroska, zadziwi pewnie nie jednego. Nie przejmuje się ona ani przeszłością ani przyszłością, nie martwi się też o siebie, przez co często można ją spotkać podczas wykonywania jakiś niebezpiecznych akrobacji na drzewach. Chodź bycie beztroskim postrzegane jest raczej jako wada, Ann to nie przeszkadzać, przynajmniej nie wie co to nerwy i stres.  Wadera uważa, że na wszystko ma czas, przez to też nie lubi gdy ktoś ją pośpiesza, nie widzi jednak żadnych przeciwwskazań by popędzać innych, jest bardzo niecierpliwa. 
Ann jak to dziecko żyję w świecie fantazji, dla niej nie ma słowa niemożliwe. W jej cukierkowym i zawsze pięknym świecie nie ma miejsca na smutek, nie zobaczycie go też na pyszczku wadery. Zawsze się uśmiecha. Chodź ma już 6 lat dla niej nie istnieje coś takiego jak śmierć, uważa że po prostu ktoś usnął i kiedyś się obudzi. Jak przystało na pełnokrwiste dziecko, Ann jest ciekawa świata, wszystko zajmuje jej uwagę od otaczającego ją krajobrazu po malutki świat owadów,  przez to, że chce wiedzieć jak najwięcej, widzieć jak najwięcej, słyszeć i czuć, wszędzie jej pełno, nie potrafi spokojnie usiedzieć w miejscu. Ann jest bardzo pewna siebie, nie przejmuje się cudzym zdaniem ani swoimi porażkami. Nie boi się też  odezwać, gdy coś jej nie pasuje. Z Ann jest wielki uparciuch, nie narzuci się jej swojego zdania tak łatwo, nie ustąpi też szybko w kłótni, będzie trwała przy swoich racjach dopóki argumenty rozmówcy jej nie przekonają. 
Ann jest waderą, która do życia podchodzi z lekką łapą, uważa, że co będzie to będzie, dlatego też nie lubi zobowiązań, przez które zmuszona jest do zbytniego rozmyślania o przyszłości. Jak można się domyślić Annabell często rzuca słowa na wiatr, mówi, że coś zrobi a potem o tym zapomina. 

Jednak za tym na pozór pięknym i niewinnym uśmiechem kryje się dość zepsute wnętrze. Waderę bawi zadawanie innym bólu, nawet jej bliskim, nie przeoczy okazji by zrobić komuś krzywdę.  Uważa bowiem, że skrzywdzenie kogoś zwłaszcza dorosłych jest jedynym wyjście do sprawienia by świat był lepszy. Nie cierpi u innych hipokryzji, wymądrzania się, bycia sztywnym czy obarczania winą są swoje błędy innych, ponieważ są to cechy charakteryzujące dorosłych, osób takich bez jakichś oporów może się pozbyć.  Dla nowo poznanych wilków jest bardzo nie ufna, pod płaszczykiem życzliwości i radości uważnie ocenia tę osoby i gdy coś się jej nie spodoba jest gotowa pozbyć się takiego osobnika. 

Wygląd: Ann to wadera o przeciętnej posturze, nie jest ani za tęga, ani za szczupła, wzrostem, też zbytnio się nie wyróżnia wśród tłumu. Jednak tym, co sprawia, że jest jedyna w swoim rodzaju są jej piękne złote i duże oczy, które podkreślane są przez różowawo zabarwione futro,  imitujące ludzkie cienie do powiek. Większość jej ciała nie jest tak spektakularna. Całość  pokrywa białe, gęste i krótkie futro, jedynie łapy, na których znajdują się czarne skarpetki oraz tego samego ogon i włosy odbijają się na bezbarwnym tle sierści wadery.   Ogon osiąga rozmiar bliski długości tułowia od klatki piersiowej po zad, futro na nim jest długie i jedwabiste.   Duże i zaokrąglone uszy zlewają się z morzem czarnych fal porastającym łeb wadery, by nie nachodziły jej one na oczy zakłada opaskę z drewnianą czaszką, którą sama zrobiła. Kolejnym dodatkiem jaki zdobi ciało Ann to czarne skórzane pasy, które nosi na przednich łapach i brzuchu. Często można spotkać Ann, która zamiast dokądś iść podskakuje  wesolutko niczym szczeniak. Przez większość czasu na jej pyszczku gości uśmiecha, a w jej oczach zawsze znaleźć można radość, jednak przez widma przeszłości zdarza się, że tryskająca z niej radość ustępuje miejsca beznamiętności i bezwzględności, chodzi wtedy przygarbiona i patrzy na wszystkich wrogim spojrzeniem.
Stanowisko: Zielarz
Umiejętności: Intelekt: 6 | Siła: 7 | Zwinność: 10 | Szybkość: 7 | Magia: 6 | Wzrok:5 | Węch: 3| Słuch: 6
Rasa: Wilk Cienia
Żywioły: Cień; Koszmar ; Strach
Moce:
*Formowanie z cienia macek i walczenie nimi lub wykorzystywanie jako dodatkowe kończyny. Maksymalnie umie wytworzyć 3
*Tworzenie kryształów z cienia, które może formować jak jej się spodoba, niestety pod wpływem słońca rozpadają się 
*zamiana w cień i podróżowanie pod tą postacią, nie męczy jej tak jak zwykła podróż 
*Stworzenie skrzydeł z cienia, którymi może latać nawet w dzień, jednak im jaśniej i im intensywniej przygrzewa słońce tym trudniej jest je jej utrzymać 
*Kontrola ludzkich snów i zmienianie je w koszmary
*Gdy dość długo spogląda  danemu wilkowi w oczy może dostrzec tego czego się boi 
*Potrafi przybrać formę największego lęku stojącego przed nią wilka, nie może wykorzystać tej umiejętność na kilku przeciwników chyba, że boją się tego samego 
*Koszmary, strach i cień regenerują jej siły, zaś radość, marzenia czy światło osłabiają ją
Rodzina: Nie zna swoich biologicznych rodziców, nie wie czy ma rodzeństwo. Jednak jej dotychczasowi opiekunowie ułożyli się do wiecznego snu.
Partner: ---
Potomstwo: ---
Historia: Zaraz po urodzeniu została porzucona przez swoich biologicznych rodziców, na szczęście Ann,   zaopiekowała się Alexis i jej partner Sally.  Na tym mogłoby się skończyć, lecz to tak naprawdę początek historii wadery. Opiekunowie Annabell wzięli ją pod swoje skrzydła nie z dobroci serca, lecz z potrzeby zastąpienia utraconej córki. Na początku rodzina wiodła szczęśliwe życie, niestety zaczęło się to zmieniać, gdy Ann coraz bardziej różniła się od zmarłego dziecka. Annabell w porównaniu do niej była socjopatką, jej kompas moralny był rozstrojony , gdy robiła coś złego nie czuła poczucia winny, strachu czy obrzydzenia wynikającego z wykonanego czynu . Jej rodzice chcąc to z niej wyplenić dręczyli ją, bili i upokarzali,  chcąc pokazać waderze, że to co robi sprawia ból innym. Ta metoda jak można się domyśleć nie poskutkowała. Pewnego dnia Ann przez przypadek użyła swojej nowo odkrytej mocy. Widząc, że jej matka leży nieprzytomna na ziemi  poczuła się wreszcie bezpiecznie, wreszcie nikt jej nie bił, ani nie krzywdził. Wadera postąpiła podobnie ze swym ojcem po czym dalej prowadziła normalne życie.... Rozmawiała z trupami rodziców, spała w nich wtulona, próbowała nadrobić lata stracone na bólu i braku miłości. Tą "sielankę" przerwał jednak alfa watahy,  do której należeli rodzice wadery. Ann została przez niego wyrzucona, tak też włóczyła się po świecie nie mogąc nigdzie zagrzać miejsca, aż natrafiła na watahę  smoczego ostrza, gdzie mogła być sobą. 
Przedmioty: Za broń służą jej skórzane pasy, wykorzystuje je jako szkielet dla swoich cienistych macek.
Właściciel: AnnaBell
Ocena: 0/3