 |
| obrazek wykonany dla właściciela |
Niemożliwe staje się możliwe, tylko po prostu trzeba w to uwierzyć...
Imię: Emily
Pseudonim: Emi, Emka, Emcia, Night, Nisia
Wiek: 5 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Zazwyczaj miła i zabawna wadera. Trochę zwariowana i bardzooo gadatliwa. Zdarza jej się być niepoważną, ale może być godna zaufania i zawsze mówi prawdę.
Jest odważna i pełna energii. Swojej watasze jest wierna i gotowa oddać życie za nią. Jest pomocna i uczynna. Trochę roztargniona, przez co zapomina czasem
ważnych rzeczy. Nadużywa sarkazmu. Kiedy ma zły humor potrafi być opryskliwa i złośliwa. W walce cechuje się zawziętością i wytrwałością. Zawsze walczy do końca.
Nie używa broni, wystarcza jej magia. Nie lubi poznawać nowych wilków, jest to dla niej trochę niezręczne. W nowym gronie jest cicha i najlepiej to by się zapadła pod ziemię.
Jednak jak się z kimś bliżej pozna to wraca normalna Emi. Często trenuje i udoskonala samą siebie. Najbardziej lubi latać i robić akrobacje w powietrzu. Kocha to
uczucie wolności jaką dają jej skrzydła. W wolnym czasie czyta książki i się uczy. Można powiedzieć, że to jej pasja.
Wygląd: Emi jest wysoką, ale drobną waderą o czarnym, prawie jak noc futrze. Ogon ma takiego samego koloru z szarymi końcówkami. Jest on bardzo
puchaty i mięciutki. W zimniejsze noce lubi się nim otulić. Brzuch od piersi do początku ogona ma szary, podobnie jak ,,skarpetki" (chodzi o rodzaj
ubarwienia a nie o ubiór) na długich nogach. Łapy zakończone ma ostrymi pazurami. Na lewym tylnim biodrze ma ledwo widoczną bliznę- pamiątkę
po ucieczce. Natomiast prawą tylnią łapę zdobi prosta złota branzoletka. Dawniej w jej sforze każdy wilk taką nosił. Oznaczało to, że przynalerzy on
do watahy słońca. Teraz kiedy jej już nie ma nosi ją tylko z sentymentu. Oczy ma bursztynowe, odziedziczyła je po matce. Mały puszczek zdobi
słodki wyróżniający się różowy nosek. Tego samego koloru ma poduszki i środek uszu. Te ma natomiast duże, a w jednym z nich tkwią dwa brudno- złote
kolczyki kółeczka. Grzywę ma szarą, nie długą. Grzywka natomiast jest trochę dłuższa. Opada delikatnie na jedno oko lekko je zasłaniając. Jeden z jej kosmyków
sczepiony jest trzema złotymi koralikami z przywiązanymi dwoma szaro-brązowymi piórami. Na szyi nosi zawsze magiczny kamień koloru zachodzącego
słońca na złotawym łańcuszku. To dzięki niemu może mieć skrzydła. Kiedy wypowie zaklęcie magicznie wyrastają jej z łopatek dwa ogromne czarno szare skrzydła.
A schować je może w każdej chwili.
Stanowisko: Wojownik
Umiejętności: Intelekt: 7 | Siła: 9 | Zwinność: 9 | Magia: 9 | Wzrok: 6 | Węch: 4 | Słuch: 6
Rasa: Wilk Powietrza
Żywioły: Energia, Powietrze, Mrok
Moce:
Energia: szybko biega i się wolniej męczy, małe ranki potrafi zregenerować,
przekazywanie innym za pomocą dotyku siły, energii.
Powietrze: Potrafi ,,zabrać komuś powietrze", ale używa tą moc tylko w ostateczności,
wytwarzanie wiatru, posługiwanie się nim,
Mrok: Teleportacja (jest bardzo wyczerpująca), wytwarzanie czarnej młgły (maskowanie się w otoczeniu),
tworzenie czarnych pocisków (do obrony).
Rodzina:
Matka: Lena
Ojciec: Argon
Starsza siostra: Siva
Partner: Nie ma
Potomstwo: Nie ma
Historia: Urodziła się piątego maja w watasze słońca. Jej rodzice: Lena i Argon nadali jej imię
Emili. Dorastała wraz z swoją siostrą Sivą poznając tajniki walki oraz poznając piękno
matki natury. Nie miała przyjaciół, ale nie przeszkadzało jej to. Czasem spędzała
czas z przyjaciółką swojej siostry- Lucy. Wolała spędzać czas sama na kościstej
górze wraz ze swoją kotką Susan rozmawiając i czytając. Siva w przyszłości
miała zostać alfą stada a Emi wojowniczką. Nie czuła się zazdrosna o siostrę, była
zbyt roztargniona aby móc ogarnąć całą watahę w dodatku wolała czuć się wolna niż
być związana z czymś do końca życia. I tak dorzyła jednego roku. Wtedy w przed
dzień jej urodzin wraz z rodzicami udała się do szamana i zgodnie z tradycją
otrzymała tytuł natury: Night, po jej ojcu, który jak ona miał ciemne futro.
Pamiątką tego wydarzenia zostały piórka przyczepione do kosmyka jej włosów.
Następnego dnia podczas uroczystości zaczęcia kolejnego roku życia
wataha została napadnięta przez wrogą sforę srebrnego nowiu. Matka zdążyła
przekazać Emi magiczny kamień, dzięki któremu zyskała skrzydła. Biorąc na plecy swoją kotkę i łapiąc
Sivę odleciały czym prędzej od miejsca walki. Najprawdopodobniej wszyscy zginęli, a ci
co przeżyci zostali włączeni do nowego stada. Od tamtego wydarzenie we trójkę
błądziły po lasach i górach szukając nowego domu. Pewnego dnia Siva postanowiła,
że warto by było wrócić do ich dawnego domu i spróbować pomóc. Emily nie była jeszcze
na to gotowa. Nie chciała widzieć spalonych łąk, połamanych drzew, zaniedbanych
jaskiń... Nie mogła, nie potrafiła. Nadal serce ją bolało na sam widok umierających
bliskich, choć z pozoru dalekich wilków. Siostry wspólnie postanowiły, że nadszedł czas
rozłączenia. Siva wraz z Susan, która mniej więcej pamiętała jak wrócić do dawnej
watahy słońca miały iść z pomocą i spróbować odratować sforę, natomiast Emi miała
poszukać sobie nowego domu i kiedyś, być może wrócić do nowej watahy słońca.
Obie rozstały się wiedząc, że najprawdopodobniej już nigdy się nie spotkają.
Wędrowała jeszcze kilka miesięcy i w końcu znalazła się na terenach WSO.
Tam przyjęto ją z otwartymi ramionami oferując pomoc, którą przyjęła.
Przedmioty: Kryształ zawieszony na łańcuszku (dzięki niemy może mieć skrzydła), złota bransoleta (pamiątka po poprzedniej watasze)
Właściciel: .:Farciara:.
Ocena: 0/3
