Delikatna i życzliwa - powitajmy Englie!

zrobione dla właściciela

Życie nie jest problemem do rozwiązania, tylko rzeczywistością do doświadczenia

Imię: Englie
Pseudonim: Toleruje pseudonim "En" aczkolwiek woli kiedy ktoś zwraca się do niej pełnym imieniem.
Wiek: 6 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Englie to przede wszystkim bardzo kochająca i wyrozumiała wadera. Nie jest małomówna, ale często woli zamilknąć. Jest dojrzała i nigdy nie zaśmieje się z nieodpowiednich tematów, które mogłyby kogoś urazić poprzez jej nieodpowiedni humor. Nie jest także wredna dla innych. Wie z doświadczenia, że wredne zachowanie kiedyś wywróci się przeciwko nam i zagubimy się we własnych słowach i czynach. Bardzo często daje rady innym, jej słowa zawierają delikatność i inteligencję. Często nie panuje nad emocjami i płacze, ponieważ często przypomina sobie o jej przeszłości i o wilkach, których kochała, ale niestety odeszli. Lubi opowiadać historie i legendy innym wilkom, a w szczególności szczeniakom. Bardzo lubi te małe pyszczki i jest dla nich jak siostra lub druga matka. Ceni każde życie i nie zabija nikogo bez powodu, ale nie zawsze daje drugą szansę. Nie lubi sprzeczek, ale jeżeli ktoś się kłóci nie potrafi opanować swojej ciekawości.  Jej wadą jest to, że szybko daje drugiemu wilkowi swoje otwarte i czyste serce przez co często cierpi jeżeli ten wilk odejdzie albo ją skrzywdzi.  Nie potrafi kłamać i nie lubi tego robić. Nigdy nie była uległa.
Wygląd: Sierść wadery jest w kolorze jasnego szarego, z przejściami białego na podbrzuszu i w okolicach warg. Posiada długie, czarno – różowe włosy, przerzucone na dowolną stronę kręgu szyjnego. Wilczyca nie posiada ogona (resztki wystają postrzępione z uda) i tylnej nogi. Jest całkiem ślepa i nie posiada źrenic, dlatego wydaje się to trochę przerażające, a jej tęczówki są w kolorze brzoskwiniowym. Na jej długich nogach można zauważyć parę skarpetek, lekko podrapanych. Na szyi zawieszony ma talizman motyla z rozłożonymi skrzydłami, który dostała od szczeniaków z dawnej watahy aby symbolizował wolność słowa, dobrą duszę i lekkość.  Na głowie założony ma wianek złożony z róż  - różowawych i białych, które miały oznaczać jej spokojną naturę. Wadera nie posiada także kawałka małżowiny usznej przez pewien wypadek, w którym omal nie straciła życia.
Stanowisko: Opiekun
Umiejętności: Intelekt: 1 | Siła: 1 | Zwinność: 1 | Szybkość: 3 | Magia: 1 | Wzrok: 0 | Węch: 33 | Słuch: 10
Rasa: Wilk Czasu
Żywioły: Ogień oraz Wiatr
Moce:
- Podczas opowiadania historii potrafi wytworzyć hologramy, które zachowują się tak samo jak w opowieści. Zabawiała w ten sposób szczenięta, którym bardzo się podobał spektakl. Dorosłym wilkom także się to podobało. Łatwiej było jej to wyobrażać sobie daną sytuację.


- Eksplozja. Po dodaniu środka wybuchowego, w tym przypadku zwykłej mocy ognia oraz mocy powietrza potrafiła wytworzyć eksplozję o promieniu prawie pięciu metrów. Nie potrafi kontrolować wybuchów, dlatego nie używa ich zbyt często.

- Ulepszony dotyk. Ta umiejętność jest bardzo praktyczna. Dzięki takiemu czarowi może poprzez zwykły dotyk wyczuć wiele danych, dotyczących wilk. Przenosi ją wtedy w kresy wspomnień, ale musi posiadać zgodę tegoż zwierzęcia.

- Odepchnięcie. Zwykły cios w mocy powietrza. Jako iż jest niewidoma nie zawsze może się do czegoś lub kogoś dostać. Dzięki tej umiejętności może odpychać przedmioty, zwierzęta czy rośliny.

- Gorące ataki czyli jedna z umiejętności, które przydają się i w walce, i w życiu realnym. Może z łatwością podgrzać poduszki u łap, nos, kły, pazury czy nawet grzbiet. Najlepsze jest to, że nikt nie widzi kiedy ona podgrzewa wybrane czynności ciała. Dlatego często przeciwnicy mogą ucierpieć i zostać poparzeni.

- Zamaskowanie, czyli bardzo prosta i łatwa czynność. Szpiegowanie wychodzi jej wtedy o wiele łatwiej, bo trudniej jest ją dostrzec, ale nie jest niewidzialna.

Rodzina: Jej matka była nie bardzo szanowaną waderą w swoich stronach, była wyzywana przez to, że ojcem jej dziecka był wilk z innej watahy. Natomiast była bardzo kochającą i oddaną matką, zrobiłaby wszystko dla swojej córki, miała na imię Arvelle. Niestety nie przeżyła ataku wilków z jej stada. Zaś jej ojcem był silny i masywny wilk, który został wygnany za zabójstwa, w które wrobił go jego największy wróg, był ścigany za nie i wszyscy próbowali go zamordować, jego imię brzmiało Shatan. Na szczęście uratowała go i żyje spokojnie 
w watasze. Miała także przyrodnią siostrę, Rosalie, którą bardzo kochała oraz ojczyma, który niespecjalnie interesował się jej osobą (obecnie nie żyje). Ma także ciocię Konwalię, która jest dla niej przyjaciółką i ważnym wilkiem w jej życiu, jest jej autorytetem, ponieważ miała wielkie i oddane serce, poświęcała życie dla bliskich. Jej dziećmi są Kruk i Niebiańska, adopcyjni oraz Millie - jej oczko w głowie.
Partner: Zbyt bardzo tęskni za wcześniejszym partnerem aby wiązać się z kimś innym.
Potomstwo: Ma dwójkę adopcyjnych dzieci: Niebiańską (która odeszła do innej watahy) oraz Kruka aka Kruczka, który wolał zostać w starej. Ma także pierworodną córkę Millie.
Historia: Jako mały szczeniak mieszkała w rygorystycznym stadzie, które nie tolerowało jej obecności. Od jej narodzin knuły zasadzkę na jej rodzinę. Postanowili wykorzystać fakt, że waderze urodzi się siostra i dwa tygodnie później zamordowali jej rodziców we śnie. Od tego momentu życie Englie przekręciło się o dziewięćdziesiąt stopni. Została zmuszona do wykonywania ciężkich dla niej prac, aby oszczędzić swojej siostrze bólu.  Kiedy nie zgodziła się aby to wykonywać, oślepili ją i mocno podrapali oraz pogryźli. Głodzili ją i nie pozwalali jej się widywać z siostrą. To była dla niej straszna męka. Lecz nie poddawała się i za wszelką cenę próbowała uczyć się coraz brutalniejszych mocy aby potem wykorzystać je przeciwko im samym. Kiedy wadera skończyła dwa lata zmusili ją do urodzenia dziecka jednemu z członków. Niestety szczenię urodziło się samcem dlatego zabili go na oczach biednej i roztrzęsionej matki. Popadła w depresje i chciała ocalić siostrę, zakradając się do watahy, w której ją przetrzymywali. Została przyłapana i za karę odcięli jej nogę i ogon, ale nie chcieli by umarła, dlatego po wycierpieniu się uleczyli jej ranę. Na nieszczęście jej młodsza siostra Rosalie musiała to wszystko oglądać. Kiedy zapadła noc wadera wytworzyła niekontrolowany wybuch (zapewne przez kryjące się w niej emocje) i poparzyła siebie oraz jej oprawców. Wykorzystała fakt, że pobliska wataha zaczęła interweniować. Uciekła, zostawiając ich z płonącym lasem. Gdy chciała odnaleźć siostrę okazało się, że znajduje się w pewnej watasze. I poszukując jej trafiła do watahy magicznych wilków, gdzie ku jej szczęściu przebywała młoda wadera. Englie starała się z nią rozmawiać i opiekować się nią sama. Po kilku nieprzespanych i przepłakanych nocach wadera oddała siostrę w ręce dobrej szamanki, która zabrała ją w swoje rodzinne regiony. Wtedy depresja Englie powróciła, ale dobrzy przyjaciele z watahy i szczenięta pomogli jej. Zakochała się w wodzu odrębnego stada, nazwanego nikczemnikami, dokładniej w basiorze o imieniu Bastion, na szczęście z wzajemnością. Nie mogli się od siebie oderwać, kochali się bardzo mocno. Odkrywała historię zabójstw Ciemnej i jej szczeniąt, próbowała wykryć zabójcę, ratowała wilki, pomagała im, dowiedziała się o wielu sprawach miłosnych oraz o trudnej przeszłości zaufanych wilków. Odnalazła także biologicznych rodziców ukochanego, którzy byli bliżej niż sądziła. W czasie pobytu wybuchł pożar w lesie, w którym zginęła jej najlepsza przyjaciółka.W pewnym momencie Ferrow, jej odwieczny wróg zabił na jej oczach jej partnera, wtedy ojca jej dziecka, dokładniej zrzucił go z klifu, do lawiny. Płacząc, próbowała mu pomóc, niestety nie udało się go wyciągnąć. Powiedział jej przed śmiercią, że nigdy nie przestanie jej kochać i opowiedział jej dlaczego. Potem skonał, a wadera po urodzeniu dziecka postanowiła odejść z watahy, ponieważ dręczyły ją wspomnienia po zmarłym partnerze tudzież przyjacielu. Tak właśnie znalazła się tutaj, lecz jej historia jest bardziej rozległa i opowie ją tylko tym, którzy na to zasługują.
Przedmioty: Brak
Właściciel: englie@onet.pl 
Ocena: 0/3