 |
| Remarin |
Te najstraszniejsze potwory nigdy nie wyglądają jak potwory.
Imię: Rena
Pseudonim: Nie ma nic przeciwko Ren.
Wiek: 5 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Przy pierwszym spotkaniu robiąca wrażenie nieco nieśmiałej, Rena jest niezwykle sympatyczną, lubiącą wygłupy i śmiech osobą. Dobry materiał na przyjaciółkę, czyż nie?
Jednak tak pięknie to nie ma. Każdy posiada swoje drugie oblicze, a to Reny jest... niezwykle opiekuńcze, delikatnie mówiąc. Ale cóż w tym złego?, zadajesz sobie pewnie pytanie. Ta wadera troszczy się o bliskie sobie osoby zdecydowanie za mocno i uwierz mi na słowo, nie chciałbyś znaleźć się na miejscy żadnej z nich. A skoro już jesteśmy przy temacie dziwactw, to napomknę również o paru innych cechach, wyróżniających Renę z tłumu. Można do takich zaliczyć jej pusto brzmiący głos, mimo często opowiadanych przez nią żartów nawet uśmiech sprawia wrażenie wymuszonego i jakby nerwowego. Dosyć szybko się przywiązuje, a dla bliskich pragnie wszystkiego co najlepsze. Chroni za wszelką cenę. W opowieściach Reny, jej rodzina nadal żyje.
Kończąc, jeżeli nie brak ci odwagi możesz spróbować się z nią zaprzyjaźnić. Chociaż nie wiem jak to się dla ciebie skończy.
Wygląd: Rena jest przeciętnego wzrostu waderą o raczej szczupłej, lecz zwodniczo silnej budowie ciała. Jej gęste, białe futro świetnie chroni przed zimnem. Oczy są srebrne, nienaturalnie, wręcz trochę upiornie wybałuszone. Spore uszy i pysk zakończony czarnym nosem, do tego puszysty, przeciętnej długości ogon. Oto cała Rena.
Stanowisko: Strażnik dzienny
Umiejętności: Intelekt: 10 | Siła: 9 | Zwinność: 5 | Szybkość: 5 | Magia: 5 | Wzrok: 5 | Węch: 1 | Słuch: 10
Rasa: Wilk Chaosu
Żywioły: chaos
Moce: Rena rzadko korzysta ze swoich mocy, polegają one głównie na umiejętności siania ogromnego spustoszenia wokół siebie.
Rodzina:
Były partner - Ven
Szczenięta - Saskia, Mala, Alrik
Wszyscy martwi.
Partner: Nie miała nikogo od bardzo dawna i raczej nic nie wskazuje na to, by miało się to zmienić.
Potomstwo: Z wyjątkiem tych martwych - brak.
Historia: Przeszłość Reny jest nieco mroczna.
Urodziła się w odległej watasze, miała partnera i trójkę szczeniąt. Życie idealne, jednak żadna sielanka nie może trwać wiecznie. Nadeszła wojna, Rena była zdecydowana ochronić swoich bliskich.
Po zamordowaniu... ehem, to znaczy... zatroszczeniu się o rodzinę, Renę wygnano z watahy. Błąkała się bez celu, do czasu gdy napotkała tę watahę, zdecydowała się zostać.
Przedmioty: Mały, polny jaskier, do którego często mówi, jak do żywej osoby.
