 |
| właściciel |
Żyj tak, by na co dzień nikt cię nie zauważał, a po śmierci każdy pamiętał twoje imię.
Pseudonim: Ves, Cae, Per
Wiek: 4 lata
Płeć: Basior
Charakter: Vesperum to wesoły basior, kochający wolność i przygody. Niełatwo jest mu pozostać w jednym miejscu przez rozpierającą go energię. Nie przywiązuje się do rzeczy, uważając je jedynie za zbędny ciężar, który musiałby z sobą wszędzie dźwigać. Już wystarczająco ciążyła mu jego historia i brak skrzydeł. Często buja w obłokach, odlatując myślami w miejsca, w których już był lub które chciałby odwiedzić. W stosunku do innych Cae to naprawdę przyjazny wilk, gotowy wysłuchać każdego, doradzić, jeśli zajdzie taka potrzeba, pocieszyć czy po prostu być obok. Każdego przywita ciepłym uśmiechem, problemy innych traktuje o wiele poważniej niż własne, które bagatelizuje swoimi słowami oraz czynami. Jest niezwykle troskliwy, każdego, nawet najbardziej nieprzyjaznego wilka gotowy jest otoczyć skrzydłem opieki. Kilkoma słowy- jest po prostu altruistą. Właśnie dzięki czy też przez ową postawę poznawanie nowych wilków sprawia mu przyjemność. Jednak te znajomości kończyły się zwykle jedynie na wymianie imion i pomaganiu w razie potrzeby. Przyzwyczaił się do bycia swoistą ucieczką od codzienności, o której pamięta się jedynie w ciężkich czasach. Basiorem, z którym można porozmawiać raz na jakiś czas, poprosić o przysługę i po prostu o nim zapomnieć. To po części była wina Pera. Pozwalał, by inni otwierali się przed nim, jednocześnie wiecznie kryjąc własne problemy i emocje, pokazując jedynie tą jasną, uśmiechniętą stronę. Nie znosi mówić o sobie, o własnej przeszłości i przeżyciach, uważając je za coś nieistotnego, nudnego i mało interesującego. Samoocena i pewność siebie Caelo już dawno sięgnęła dna i zaczęła kopać sobie bardzo, bardzo głęboki grób. Jego największym problemem jest jednak samotność. Może pracować wśród wilków, przebywać z nimi, rozmawiać, jednak koniec końców nawet w tłumie innych istot pokonuje własne życie w pojedynkę. Inni nie przywiązują się do niego, ponieważ nieznaną prawdziwego Vesperum. On nie mówi o sobie, bo nie jest wart większej uwagi innych. Błędne koło przekonań i iluzji, które sam stworzył, zamyka mu drogę na głębsze relacje. Jednak gdy natrafi na kogoś, kto go prawdziwie doceni, to odda za owo stworzenie nawet własne życie. Przy bliższym poznaniu okazuje się o wiele bardziej emocjonalny niż na co dzień, gdy dusi wszystkie odczucia w zarodku. Ves łatwo zapomina innym błędy i wybacza potknięcia. W końcu każdy jest jedynie wilkiem, każdy może mieć gorszy dzień. Dlatego, gdy nawet ktoś zrani go do głębi, z krwawiącym sercem wróci z uśmiechem, pytając, jak minął mu dzień i czy może w czymś pomóc.
Cae jest również rzetelny i odpowiedzialny. Podejmując się jakiegoś zadania, wkłada w nie całą swoją energię, czas, chcąc wykonać je jak najlepiej. Nie ważne, czy to organizacja imprezy, czy zwykła pomoc przy sprzątaniu. Inteligencja i spryt jedynie pomagają mu w realizacji własnych planów. Co do jego podejścia do życia, to stara się być realistycznym optymistą. Jego zdaniem szklanka jest zawsze pełna. A to, że jej połowa to woda a resztę zajmuje powietrze to jedynie szczegół.
Wygląd: Vesperum to średniego wzrostu basior o trochę dłuższej niż standardowo sierści. Nie wyróżnia się wśród innych sylwetką, kształtem pyska czy muskulaturą. Szczerze to z nią u niego nie jest najlepiej. Jednak w tłumie widać go z daleka przez niezwykłe umaszczenie. To dzięki niemu jego imię brzmi „Wieczorne niebo". Futro basiora upstrzone cętkami utrzymane jest w tonacji fioletu, granatu oraz ciepłej żółci. Jego ego oczy, punkty nad nimi, ogromny okrąg oraz łatki na plecach Cae lśnią delikatnym blaskiem. Futro wkoło owych miejsc nabiera barw niczym nieboskłon upstrzony dziesiątkami zachodzących słońc. Na jego łopatkach znajdują się dwie, podłużne blizny lekko zakryte futrem- ślady po odciętych skrzydłach.
Głos: Głęboki, melodyjny i nad wyraz przyjemny dla ucha. Powściągliwy, choć pełen emocji, lekko wibrujący i rozbrzmiewający w głowie. Jeśli znacie głos Toma Hiddlestona to wiecie, o czym mówię.
Stanowisko: Barman
Umiejętności: Intelekt: 9 | Siła: 3 | Zwinność: 7 | Szybkość: 6 | Magia: 10| Wzrok: 5 | Węch: 5 | Słuch: 5
Rasa: Wilk Powietrza
Żywioły: Powietrze, Światło
Moce:
- Władza nad powietrzem: może dowolnie nim sterować, manipulować, tworzyć wiry czy też powietrze platformy. Dzięki owej mocy może przesuwać przedmioty, jak i biegać w przestworzach.
- Władza nad światłem: potrafi zbierać w sobie energię świetlną i wykorzystywać ją później. Czerpanym światłem może dowolnie manipulować, tworzyć z niego świecące kule, przedmioty, istoty itd.
- Odczytywanie emocji innych, nawet tych skrywanych.
Rodzina:
Matka - Ventum (brak informacji o jej obecnym stanie)
Ojciec - Kaze (brak informacji o jego obecnym stanie)
Partner: Nie posiada, jednak ma nadzieję na spotkanie drugiej połówki.
Potomstwo: Brak
Historia: Vesperum pochodzi z watahy zamieszkującej wysokie góry, w której władzę sprawowały wilki powietrza. Działała tam jedna, najważniejsza zasada: kto włada przestworzami, ten rządzi wilkami. Wszystkie uskrzydlone wadery oraz basiory uważały się za lepszych od stąpających po ziemi magów lodu, mroku czy ognia. Ventum miała dosyć towarzystwa snobistycznych egoistów. W ramach własnego protestu podążyła za głosem serca, wiążąc się z Kaze panującym nad światłem. Z owego romansu na świat przyszedł Per, brudnokrwisty wyrzutek, odtrącany przez rówieśników. Na złość wszystkim „szlachetnie” urodzonym, był jednym z najlepszych lotników, a jego moce rosły w siłę z dnia na dzień, wprost proporcjonalnie do rozwijającej się empatii. Po czterech latach jego życia w końcu nadarzył się powód, by rządzący watahą mogli się go pozbyć. Caelo stanął w obronie starej wadery, zadręczanej przez złośliwe podrostki. Jednogłośnie zgodzono się na jedną z najgorszych kar dla Powietrznych: odebranie tak cennego skarbu, jakim są skrzydła i wygnanie. Bez możliwości pożegnania się z najbliższymi, opuścił rodzinne strony.
Jego tułaczka nie trwała długo, nim trafił ma tereny WSO, gdzie znalazł nowy dom.
Jaskinia: Cały żart z jaskinią Caelo polega na jej braku. Nie przywiązuje się do przedmiotów, więc nie potrzebuje miejsca do ich składowania. Sypia na łąkach, drzewach, w opuszczonych chatach czy też przypadkowych, jeszcze niezamieszkałych grotach. Zimy oraz ulewy przeczekuje w „Smoczej Norze”.
Ciekawostki:
₪Nie lubi: Walki, niesprawiedliwości, cierpienia innych, małych pomieszczeń, rozmowy o sobie.
₪Boi się: skrępowania (nie mówię tu o uczuciach), ograniczenia ruchów, głębin.
₪Lubi: Wylegiwanie się w słońcu, słuchanie innych, swoją pracę, rośliny oraz zwierzęta, zachody, biały, żółty oraz czerwony kolor.
Właściciel: bunaaabu@gmail.com
