 |
| Lynndoodles |
O wiele łatwiej jest wyleczyć zranione ciało niż cierpiąca duszę.
Pseudonim: Lubi, gdy inni używają jej pełnego imienia, jednak jest otwarta na propozycje.
Wiek: 6 lat
Płeć: Wadera
Charakter: Sonata jest łagodną wilczycą o przyjacielskim usposobieniu. Nie jest zbyt wygadana jednak jeśli tylko zechcesz to chętnie z tobą pogada i dotrzyma towarzystwa. Wilczyca jest spokojna i ma w sobie naprawdę spore zasoby cierpliwości. Często dwa razy pomyśli zanim coś powie jednak jej także zdarza się coś powiedzieć w przypływie emocji. Samica zwykle chodzi obdarzając wszystkich napotkanych ciepłym uśmiechem, nieczęsto można zobaczyć ją smutną gdyż woli nie pokazywać tego światu. Lubi się czasem powygłupiać i pożartować, także z samej siebie o ile żarty te nie dotyczą jej wzrostu. Choć samica niechętnie to przyznaje jest trochę przewrażliwiona na tym punkcie i nie lubi gdy ktoś przypomina jej o tym jak niska jest. Sonata nie lubi konfliktów więc zwykle unika takich sytuacji jeśli jednak już się w takowej znajdzie, woli je rozwiązywać przy pomocy słów niż siły. W sytuacjach zagrożenia potrafi się opanować i zachować trzeźwość myślenia. Nie jest zbyt dobra w przyjmowaniu komplementów i w zasadzie łatwo ją zawstydzić. Bywa też czasem trochę zapominalska i niezdarna, a kiedy nie ma nic szczególnego do zrobienia potrafi być nieobecna i pogrążona we własnych myślach.
Wygląd: Patrząc na wilczycę zwykle pierwszym, na co zwracają uwagę inni, jest jej nieprzeciętnie niski wzrost. Jest ona bowiem mniej więcej o głowę niższa od średniej wielkości przedstawiciela swojego gatunku. W dodatku Sonata jest także dość szczuplutka i nie może się pochwalić zbyt imponującą tkanką mięśniową. Całe ciało wilczycy pokryte jest śnieżnobiałą, gęstą sierścią. Ogon wilczycy jest standardowej długości jednak długa i miękka sierść, która go porasta, sprawia, że wydaje się on wizualnie tak samo długi, jak samo jej ciało. Drobna budowa Sonaty sprawia, że jej uszy także wydają się większe, niż są w rzeczywistości. Na plecach wilczyca nosi parę półprzezroczystych, błękitnych skrzydeł. Po grzbiecie wadery przebiega jasnoniebieska wstęga, kończąca się długą kokardą u nasady ogona. Mniejsze wstążki, w tym samym kolorze ma zawiązane także na przednich łapach. Oczy Sonaty mają barwę turkusu.
Głos: Ciepły i przyjemny dla ucha głos. Czasem sprawiający wrażenie dość monotonnego jednak głównie wtedy gdy z jakiegoś powodu samica nie chce ujawniać swoich emocji. Pomimo iż jej głos jest dość wysoki, nie sprawia wrażenie piskliwego ale dobrze pasującego do jej niewielkiej postury.
Stanowisko: Uzdrowiciel
Umiejętności: Intelekt: 10 | Siła: 3 | Zwinność: 8 | Szybkość: 8 | Magia: 6 | Wzrok: 5 | Węch: 5 | Słuch: 5
Rasa: Anioł
Żywioły: Wiatr, Magia
Moce:
• Wadera posiadła umiejętność tworzenia tarczy przy pomocy wiatru.
• Sonata zdolna jest do leczenia ran innych przy pomocy samego dotyku.
• Zdarza się, że samica jest w stanie zobaczyć dusze zmarłych.
Rodzina:
Matka - Zawsze troszcząca się o swoje dzieci wilczyca imieniem Akane,
Ojciec - Flynt, wymagający lecz często uśmiechnięty basior,
Starsza siostra - Wolny duch mający na imię Nimfa.
Partner: Chciała by poznać kogoś komu gotowa będzie oddać serce.
Potomstwo: -
Historia: Pierwsze 3 lata życia wilczycy nie należały do zbyt interesujących. Cały ten czas spędziła bowiem z rodziną i przyjaciółmi należącymi do watahy. Czas jednak mijał i Sonata zapragnęła zobaczyć trochę świata. Choć czuła żal towarzyszący opuszczaniu rodzinnego gniazda nie potrafiła oprzeć się chęci ujrzenia większego świata, rzeczy, których nie jest w stanie zobaczyć, pozostając na terenach rodzinnej watahy. Porozmawiała więc z rodzicami, a Ci postanowili jej nie zatrzymywać. Tak oto w niedługim czasie Sonata opuściła dom i wyruszyła w świat. Podczas swojej wędrówki spotkała różne wilki i zobaczyła wiele miejsc. Kilka razy dołączała także do kilku watah, jednak w żadnej z nich nie zagrzała na długo miejsca. Jej wędrówka trwałą więc kilka lat do momentu, w którym nie napotkała Watahy Smoczego Ostrza. Nie była pewna do końca dlaczego, ale chciała w niej pozostać, na zdecydowanie dłużej niż w którejkolwiek z dotychczasowo napotkanych watah. No więc została.
Przedmioty: -
Jaskinia: Umiejscowiona na obrzeżach centrum nieduża jaskinia na którą składają się 3 komnaty. Dwie z nich zdecydowanie mniejsze zagospodarowane zostały jako sypialnie, Sonaty oraz gościnną, z czego ta druga z racji rzadkiego użytkowanie pełni raczej funkcję magazynku. Ostatnia komnata, blisko dwa razy większa od pozostałych pełni funkcję salonu, wypełnionego przeróżnymi drobiazgami oraz sporą ilością świeczek. Do jaskini prowadzi charakterystyczne wejście znajdujące się w starym drzewie.
Ciekawostki:
• Sonata uwielbia świeczki, szczególną słabość ma zaś do tych zapachowych.
Właściciel: anako (howrse/doggi)
